Турно прошетка до врвот Плат 2398

          Плат е преубав врв кој се наоѓа помеѓу еден од најубавите предели на Шара до Горна и Долна Лешница. Стрмно се издига над реката Пена и Лешничка река од другата страна. Гледа многу јасно кон Кобилица на север-исток, Церипашина, Карабунар, Бакардан, Титов врв на југо-запад, врвот Среден Камен кој во алпски стил се извива над Лешница и е како на дланка, сите овие врвови се многу близу и гледката е здивоземачка, а само малку подалеку од ова го гледате речиси целиот гребен од Црн Врв до Мал Турчин, секако и околните планини се јасни и убаво видливи поради височината од 2398. Но сепак, околината е она што го прави овој врв посебен и преубав.

Среќни деца на Плат со Лешница и врвот Среден камен во позадина.

          Многу пати сум поминал покрај врвот и пеш и со велосипед па и со турно, но никогаш не се имав качено на него се досега. Некако секој пат имав друга дестинација и само го одминував преку седлото кое води до него, или под врвот во густата шума. Новите снежни наноси направија убави услови за слобoдно скијање на местата каде не секогаш има добар и квалитетен снег. Во новата сезона почнавме да скијаме од врвот Церипашина кон Попова Шапка, и полека да се префламе на северот на Церипашина кон стариот дом Јелак, од каде се отвора видикот према Плат. Една недела од како падна последниот снег, копнеевме да се искачиме на врвот и да пуштиме некоја од рекрасните линии.
          Спонатно се почна муабет за скијање во сабота на Плат, Хекуран Зекири, организираше и не мобилизираше за да успееме да скијаме во најголема група до сега од 15 скијачи (6мина со сплитборд и 9мина со скии). За среќа успешно и безбедно како за толку голема група. Имавме неколку варијанти како да пристапиме но на крај се одлучивме да одиме со старт на Попова Шапка, преку Церипашина, Антени, Син Врв, за преку Казани да се пуштиме до седлото под Плат и отаму да го качиме врвот Плат, па се пуштиме источно кон Првомајското бачило и од таму по пат што води до Лешница назад до Попова Шапка. Одлично смислена тура, не многу тешка со убава панорама поголемиот дел од движењето и со многу скијање и не толку тешко пробивање низ снегот, поголемиот дел од турно движењето беше по убав терен.



          Увертира во скијањето беше пуштањето од Казани кое ја подгреа атмосферата и не стопли со адреналин после поминатите два часа на гребенот високо со температури до -20. Ретко студен ден! Се спуштивме до под Плат откаде повторно наместивме опрема и турно го искачивме врвот, многу побрзо и полесно од што очекувавме, и каде попат не затекна сосема инаква атмосфера, поштедени од ветар и со силно светнато сонце над нас кое ни помогна да се повратиме од студот претходно и да се спремиме за искачувањето и гледките кои не чекаа на врвот, и секако пуштањето од врвот за кое бевме дојдени. Врвот беше скијан од туристи на Eskimo freeride сервисот но за среќа имаше останати линии за нашата група.
          Навистина е претешко да се опише чуството кое го доживавме спуштајќи се по недопрени предели на овој врв, со голема денивелација на стрмен терен и најважно по фантастичен прашкаст снег. Веројатно целото искуство заедно со искачувањето, гледките, спушатањето и доброто друштво ми се врежаа како едно од најдобрите до сега.
          Од таму следеше враќање кон првомајското бачило со околку 2 часа до северот на Церипашина близу стариот дом Јелак по што повторно се спуштивме до Попова Шапка, и тоа последните од нас веќе по темница, но за среќа со осветлен снег од  тукушто излезената полната месечина.
          Ќе се обидам да ви доловам дел од искуството преку сликите кои ги направивме.

Турно екипата

Мартин Пановски кон син Врв.

Среќни деца на пауза помеѓу син Врв и Казани. Карабунар, Бакардан впечатливо во позадина.

Последниот успон пред Казани

Време за спремање, проверка на опрема и концентрација пред првото спуштање кон седлото под Плат.

Самиот пристап пред седлото на Плат беше доста комплексен и требаше внимателно да се најде безбедната линија за спуштање од врвот Казани. Подготовки и договор кон каде ќе се скија.

Не случајно се маскирани, не смеело да се знае дека Битолчани на вакво убав ден се на друго место освен Пелистер :) - Горан Кузмановски и Вања Атанасов. 

Метод, Мартин пред пуштањето на Плат, со Карабунар, Бакардан и Титов врв во позадина.

Стадо диви Кози како трчаат надолу по гребенот под Плат.

Насмевката на тројцата кажува се за турата. Маја Мухиќ, Хекуран Зеќири и Методи Чилиманов.

Неповторлива северна страна на Лешница односно врвот Среден камен, секогаш во фокусот на сите погледи.

Елен (на сплитборд) се брка со искусниот Томица (на скии) беше уживање да се гледаат додека ја скијаат падината.

Елен (на сплитборд) се брка со искусниот Томица (на скии) беше уживање да се гледаат додека ја скијаат падината.

Во преден план гребент под врвот Син Врв, и во позадина линијата што беше пуштена под Плат.

Последен поглед кон Плат (десно), среден камен (во средина нели :) ) и најлево Казани.

На враќање ни се појави месечина на хоризонтот поголема него било кога. На сликава неможе да се примети поради слабиот квалитет.

Фамилија З и месечината.

Елен и Хекуран со насмевката од миљон долари и Хана во рака.

Последното пуштање кон Попова Шапка го изведовме во темница со помош на светлината од Месечината.

long live snowflakeguerrila